Facinerande!!!

Eg har vert på skulen lenge idag, halv 8 (om kvelden) slo eg og Unn av lysa på skulen og vendte nasa vår mot der vi bur. Når vi då nærma oss sporvogna, såg vi noke av d meir facinerande som kan skje på en nattehimmel. Det lynte! Frå en nesten klar himmel... Eg klarte ikkje ta auga vekk frå himmelen heile turen heim, vel untatt når vi satt i sporvogna (som vi fann ut ikkje va so trygt i slikt veir då sporvogna er av batre metall omtrent). Himmelen generellt er so facinerande! Tenk på alt som kan befinne seg der ute.
For d første må d jo nesten vere noke anna enn oss der ute, kanskje ikkje i sann umiddelbar nærhet (typ d vi kan sjå med det blotte auge). Men sida universet er antatt å vere uendelig, finne eg d ganske usannsynelig at vi er den einaste planeten med liv på.
For d andre: Tenk at vår store blå planet Tellus er eigentlig et sandkorn i den store gryta kallt univers! Får ikkje d deg til å føle deg liten, veit ikkje eg ka som kan gjere d :P
For d tredje: Tenk på alt vi aldri kjeme til å få sjå med våre eigne auge! Sann som den isete overflata på Pluto, Saturns mange ringer eller vel, sola sin glødande overflate. (Du er ganske dø viss du kjeme deg i nærheten av den :P) Og no har eg bare holdt meg innanfor vår galakse! Det finst forferdelig mykje et vanlig menneske aldri får vete om. Sette ting litt i perspektiv.
Men men, no må dinna trøtte kroppen i seng. Det har vert en laaaaang og innholdsrik dag. So frå det litt filosofiske hjørnet av Gøteborg idag: I bid you Good Night :)